Jullie hebben ruzie tijdens zwangerschap. Of tenminste zij heeft ruzie met jou en jij weet echt niet waarom. Wat te doen? Het is eerste wat je zegt, waar of niet waar: “Het spijt me”. Dat is het beste voor een goed en prettig einde van de onzalige situatie van een ruzie tijdens zwangerschap. Geef de hormonen maar de schuld, die merken er toch niets van.
Wat ze je ook verwijt te hebben gedaan: zeg gewoon dat het je spijt en laat het rusten. En ja, je hebt misschien helemaal niks gedaan, maar wat maakt het uit? Zeg toch maar dat het je spijt. Op dit punt moet je ophouden te denken over wie nu gelijk of ongelijk heeft. Maakt het echt wat uit als jij de schuld opneemt voor een gebroken kopje waarvan je heel goed weet dat zij het heeft gedaan?
Is jouw schuld of onschuld een kwestie van leven of dood? Nee.

Zeg nog eens dat het je spijt
Regel nummer één van de zwangerschapsclub: zeg dat het je spijt.Regel nummer twee van de zwangerschapsclub: zeg dat het je spijt.
En als het regelboek 300 pagina’s zou tellen, dan zou op elke pagina hetzelfde te lezen staan. Zeg dus nog eens dat het je spijt, voor het geval dat ze je de eerste keer niet heeft gehoord. Zeg het nu heel rustig en vermeld wat je gedaan hebt/waarvan je beschuldigd wordt/wat je vergeten bent, terwijl je zegt dat het je spijt. Zo hoort ze niet alleen een verontschuldiging, maar weet ze ook dat je geluisterd hebt en dat zou de lont wel uit het kruitvat moeten halen. Sluw, hé?
Schitterende raad. Als het lukt jezelf onder controle te houden (wat niet altijd zal lukken) is dit inderdaad al veel gewonnen.
Ik denk dat iedere man wel eens in al deze situatie terecht zal komen ook al is dit zeker niet gewild.
daarstraks nog meegemaakt… dringend een uitlaatklep zoeken voor mijn “frustraties” :)
Hello,
ja heel goeie raad, maar ongeloofelijk moeilijk, mijn liefje is 13 weken zwanger en heeft een temperamentvol karakter, ik laat me nog steeds vangen aan die uitbarstingen, je moet echt gefocust zijn om nog meer je best te doen. Het zal ongetwijfeld moeilijk zijn voor een vrouw als ze zwanger is…maar ik maak nu voor mijn eerste keer mee dat de papa ook heel wat ondergaat. Je moet er steeds zijn voor je vrouwtje maar als je er dan bent voor haar moet je zwijgen of verdwijnen bvb :-) MAAR, als je erover nadenkt en kan relativeren dan is het toch wel het meest fantastische in je leven!!!!!! Go papa’s goo!
Hoe overleven mannen dat toch allemaal